Salam alaik buat semua pembaca… lama x jumpe kalian...
25th mei officially dh abis my 2rd and 3th posting; FM. I would love to call this posting as double wave posting because previously for each 3 months of duration, we will have 1 exam
Syukur Alhamdulillah Allah masih memberikan kita peluang ntuk hidup ngan sihat di muka bumi Nya ini..
Hari ni merupakan post yg dh lama sy nak buat tapi x buat2 lagik sampai hari ni. Saya nk share ngan anda semua pengalaman melalui posting yg paling tough sofar; Pediatric.
As you all know, Pediatric merupakan bidang pengajian kesihatan dan perubatan kanak2. Ramai orang kate, x mencabar lansung jadik pakar kanak2. Haha..mula2 sy pon rasa cm2. Tapi skali bila dh tengok ngan mata, kepala sendiri…mmg sape2 yg buleh jadik pakar kanak2, saya tabik spring!!!
Kenapa agaknya sy bleh cakap camtu ek?
Haaa…xceli, kalau anda semua nak tahu, bidang pengajian kesihatan kanak2 ni amat mencabar atas beberapa sebab. Antaranya:
Bila pesakit jumpe doc, mereka akan ditanya beberapa soalan oleh doc kan? Contohnye;
“Makcik sakit kat mane ye?”
“Sakit tu jenis yg macam mana makcik..?”
And most of the time patient akan berjaya describe the pain or they can tell the doctor how they feel. But in Pediatric, u cannot have such information especially in young children. Sekalipun anda tanya parents mengenai keadaan anak mereka yg sakit, information dia still gak ada kebarangkalian ntuk silap sbb parent x rasa sendiri sakit yg anak mereka alami. So, the history taking part was actually not as easy as we think.
During physical examination pon ade part yg susahnya juge. In adult, kita boleh mintak mereka berikan kerjasama time kita nk check mereka, betul x?
Bagi information and a little instruction pada pesakit td, InsyaAllah mereka mampu ntuk melaksanakannya. Nak measure blood pressure ke, nak ambil darah (venipuncture) ke, or apa2 sahaja procedure hanya menguji sejauh mana kecekapan kita dlm melakukan that particular task.
But in Pediatric, bukan setakat skill klinikal kita yg diuji…malah lebih dari tu. Kita kena pandai counsel kanak2…senang citer pandai amik ati budak2 la. Kita perlu buat semua examination on that patient secepat mungkin sebab kanak2 amat cepat merasa bosan. Ambik darah budak2 especially bayi…subhanallah…(^^,)!!
Special stethoscope... Pediatrician kat ward sy pakai...COOL
Another situation….
Masuk ke clinical year, ramai medical students yg akan rasa teruja. Especially when it comes to stethoscope and white coat.
Tapi, di department Pediatric… sebaliknya. Ramai kanak2 yg akan terus menangis lepas tengok anda dan white coat anda itu. Mereka tend to think that doc ni nak ape2kn mereka. So bila kita dekat je ngan mereka, terus mereka nangis or menjerit. Saya pernah melalui pengalaman ini T__T
Tapi bila pikir2 balik ape yg berlaku ni, kita dulu pon pernah rasa kan? Dulu2…kalo ade je van klinik kesihatan masuk ke area skolah, semua jadi gelabah. Macam2 reaksi…ade yg nangis, ade yg pucat, ade gak yg menyorok. Haha..kelakar kan? Sebab kita sume takut jarum yg doc pakai. Saya yakin anda sume pernah rasa betapa gelabahnya masa darjah 6 dulu time nak amik suntikan BCG. Haha..seram!
Islam mengajar kita untuk sentiasa bersabar dalam apa jua masalah yg kita hadapi. Bagi sy, sekalipun Pediatric ni amat2 menguji iman sy, sy ttp happy setiap kali dapat buat my patient giggle even when they sick. (^__^)
…and kata seorang senior:
“Budak2 ni insan yg suci dari dosa. Doa mereka lansung di terima oleh Allah..so harap2 kalau kita bersabar dan buat baik dengan mereka, mudah2an mereka mahu mendoakan kita…”
Apa2 pon, sy dh lalui Pediatrics...
Nantikan post2 lain yg bakal menyusul (^__^)
